Carnaval

Zet die neus eens af, het is geen carnaval! Och nee, het was wel carnaval. Dus wij kijken naar de optocht. Twee dagen optocht kijken, voor de kinderen groot feest, wijzelf genieten het meest op de after-optocht-feestjes. Speciaal voor mijn verjaardag komt Bionda even overvliegen uit Italië , zondag heen, maandag terug. Wat een gezelligheid!

 Maar qua eten….. Ik had niet bepaald stil gestaan bij het hoge snoepgehalte. Stof genoeg om een blog over te schrijven werd mij vaak verteld door dezen en genen. Ik denk er nog even over na, ik schrijf wel heel vaak over wat mis gaat. Eerlijk blijven! Goed, daar gaat hij dan! Ontbijt en lunch was thuis, en dat was natuurlijk zoals het hoorde: prima. Daarna eerst Luus haar verjaardag vieren met oma en opa. Taartje erbij en daarna optocht kijken.

 Het was heerlijk weer, de wagens waren erg mooi, er was muziek en gezelligheid. Maar ook snoep. Een paar jaar terug was er nog een beweging van weinig snoep uitdelen en meer mandarijnen en zakjes chips. Ik geloof dat deze voornemens jaren daarvoor met de carnavalswagens het dorp uit waren gereden. Omdat wij dicht bij de jury stonden werd er royaal met snoep gegooid. De snoepjes, en met name keiharde kleurige snoepjes met heel veel suiker en kleurstoffen, vlogen om onze oren en tegen onze oren. En niet alleen tegen onze oren, mijn hand en wang waren nog wel een uurtje pijnlijk. De kinderen vlogen direct naar de grond bij elke hand vol snoep die door de lucht vloog. Vreselijk leuk: het regende snoepjes!

En snoep bestaat alleen maar om opgegeten te worden. Nu vind ik het erg moeilijk om op zo’n moment hier paal en perk aan te stellen, dus ik heb diverse oogjes dicht gedaan. Laat ze maar even genieten van die overdaad, laat het maar eens mis gaan. Wat een feest! De kinderen waren vol energie. We hebben een behoorlijk stuk gelopen naar de zaal, de kinderen renden voor ons uit. Wij zagen vrienden en bekenden en hadden veel te praten en te lachen. In de zaal werd er gerend en gedanst.

Het was nog niet druk, de muziek stond hard. Gijs spurtte als spiderman achter de lichten aan die over de vloer dansten. Pien fladderde als klein lief vlindertje met Gijs mee en Luus zat als cheerleader helemaal in haar rol en danste op de muziek. En ondertussen werd de tas met snoep flink leeggegeten. Niet helemaal de bedoeling natuurlijk, maar het is maar 1x per jaar carnaval. De tas had ik al meerdere keren bij de jassen gelegd. Maar zodra ik mij omdraaide was Pien of Gijs er alweer mee aan de haal. En had ik hem een keer goed opgeborgen, dan haalden ze met stralend gezicht nog een verloren snoepje uit een jas of broekzak. Stiekem heb ik nog handen vol met snoep weggegooid, maar natuurlijk niet genoeg.

Het kon natuurlijk geen uren goed gaan, dus na een uur feest in de feestzaal konden wij met Gijs naar buiten rennen, Pien uit de zaal plukken en ook in de frisse lucht zetten en Luus zoeken die altijd op onverklaarbare wijze uit je zicht verdwijnt. Gijs misselijk, Pien buikpijn. Daar konden we op wachten, snoep en veel snoep geeft heel veel energie in één keer, en daarna worden ze beroerd. Ondertussen weten wij wat ons dan te doen staat: wegwezen en zorgen dat ze wat vastigheid in de maag krijgen. Een uur later was het probleem getackeld en kon ik verder met mij te verheugen op zondag!

Bionda kwam speciaal voor mijn verjaardag over uit Italië. Ik haalde haar af op het station. We zagen elkaar, renden met gespreide armen op elkaar af en vlogen elkaar in de armen. Ik zwierde Bionda in de rondte, gooide haar in de lucht en ving haar op. Hier slaat mijn fantasie even op hol; ik gooi nooit met mensen, maar het was vreselijk leuk om haar te zien, twee dagen lang!

Op naar mijn ouders waar wij lunchten met erwtensoep, lamsrack en gegrilde aardappelen. Ik kan iedereen aanraden een kok als broer te hebben! Dan heb je nog wel eens een luxe lunch voor de carnavalsoptocht. De kinderen waren ondertussen druk met voorbereidingen treffen voor de optocht: er werd een bolderkar opgescharreld waarin kleine emmertjes in werden gezet. Emmertjes om al het snoep in op te vangen…. We stonden dit keer niet dicht bij de jury, de vangst was minder groot dan gisteren. Is mij verteld, ik was ondertussen met Bionda optocht aan het kijken in de zaal.

De volgende ochtend werd de snoepvangst verdeeld over de snoeptrommels van de kinderen. De snoeptrommels, nooit meer aan gedacht… Ooit bedacht voor de snoepjes die ze kregen welke ze konden bewaren in de trommel. Dit mocht naar eigen inzicht opgegeten worden, mits het niet voor het eten was. De laatste maanden stonden de snoeptrommels leeg te zijn op de kast. En nu dus weer gevuld. Ik heb Pien’s snoep nog kunnen omwisselen voor minder heftig snoep, minder suiker, geen kleurstof en toevoegingen. Wel duurder, maar dat moet dan maar. De trommels van Luus en Gijs gingen na dag 1 niet meer zo hard: gelukkig gooien ze ook veel vieze snoepjes met carnaval.

De week daarna hadden we vakantie. Na een weekend vol snoep was het wel erg raadzaam om weer even flink gezond te doen. Zo kwam het dat Luus op dinsdag ochtend pannenkoeken met speltmeel stond te bakken om mee te nemen naar schaatsen. Met appelsap erbij hadden we wat feestelijks om mee te nemen en het is nog gezond ook! En zo kwam het dat ik in de dagen die volgden regelmatig om 11:00 het eten voor de avond stond voor te bereiden zodat we bij laat thuis komen ook gezond aten. Gemiddeld gaat het eigenlijk best goed, op de uitschieters na. Die uitschieters die horen blijkbaar bij ons en ik leg me er bij neer dat onze uitschieters wel heel erg kunnen uitschieten.

En volgend jaar carnaval?? Dan zijn we weer een jaar ouder en wijzer. We gaan het voor die tijd vast nog wel leren.