Hypoglycemie uitgelegd
Onze Pien heeft hypoglycemie, dat houdt in dat haar glucose niet op peil is en blijft. Indien de glucose te ver zakt raakt ze in een hypo met als gevaar dat ze in een coma terecht komt. Dat klinkt heftig, gelukkig is ze nog nooit zover geraakt, omdat we er altijd op tijd bij zijn. Na een jaar ervaring kan Pien en kunnen wij erg goed inschatten hoe de vlag erbij hangt. Voor ons is het fijn om te weten dat ze zo’n 18 uur zonder eten kan voordat ze er echt erg last van krijgt, we zitten relatief lang in de veilige zone. Tot het kritieke punt zijn er heel veel symptomen die wij herkennen als een daling en daar is goed op in te spelen. Al kost het af en toe wel zorgen en hoofdbrekens.
Wij hebben behoorlijk wat aangepast in de basis van ons eetpatroon, dat betekend in de regel dat Pien gezond is. Maar af en toe steekt de hypoglycemie hardnekkig de kop op. Maar wat is dat nou precies “hypoglycemie”? Op de website www.menssana.nu vond ik een duidelijke beschrijving:
Hypoglycemie is een lichte suikerstofwisselingsstoornis, die (nog) niets te maken heeft met suikerziekte omdat er geen gebrek is aan insuline (het hormoon dat het bloedsuikergehalte regelt), die kan optreden bij mensen die daarvoor gevoelig zijn. Het is een lichte stoornis omdat de bloedsuikerwaarden slechts op bepaalde momenten licht afwijken van de norm maar die in de regel wel ernstige gevolgen heeft, die geleidelijk toenemen naarmate de stoornis langer (onherkend) blijft bestaan.
Het bloedsuikergehalte moet normaal liggen tussen 4,0 en 6,5 mmol/L. Door onze westerse levensstijl en voedingspatroon komt het steeds vaker voor dat het bloedsuiker regelmechanisme voortdurend licht gestoord is. De alvleesklier (pancreas) zorgt ervoor dat het bloedsuikergehalte niet te hoog wordt door na een maaltijd of snoepen (suikerbelasting) op tijd voldoende insuline aan het bloed af te geven. Mede doordat het gebruik van geraffineerde suiker(s) en slechte koolhydraten (witmeel producten, zijn geraffineerd en bevatten dus nagenoeg geen micronutriënten meer) in onze cultuur veel te hoog is en nog steeds stijgt, raakt de alvleesklier overbelast. Hierdoor reageert hij wat te laat waardoor het bloedsuikergehalte (BSG) toch licht boven de bovengrens kan uitstijgen (b.v. 6,8 mmol/L). Hij registreert dit wel en reageert dan (vertraagd) met het afgeven van een iets hogere dosis insuline dan normaal (hyperinsulinisme). Hierdoor daalt het BSG weliswaar lekker snel maar het BSG schiet wat door tot net beneden de ondergrens (b.v. 3,5 mmol/L). Dan zit je als patiënt dus in de hypoglycemische fase (licht verlaagd BSG) met klachten zoals:
• Een zwaar vermoeid gevoel in de benen
• Duizeligheid
• Een lichte hoofdpijn
• Trillerigheid
Lees verder op www.menssana.nu