Kerststress

kerstgroetNog maar een week te gaan, en ik heb mijn zaakjes nog niet op orde… Ik heb geen uitnodigingen verstuurd, geen nieuwe decoraties gekocht. Kerstkaarten ben ik weer eens vergeten en ze zijn zeker niet al drie weken geleden geschreven. Er zijn nog geen cadeaus en kerstmuziek besteld via internet. De decemberafspraken met kapper en schoonheidsspecialiste zijn nog niet gepland. Maar belangrijker nog, ik heb nog niet alles gecheckt: de feestkleding en accessoires, mijn servies, glaswerk, bestek en of we alle kerstcadeaus al in huis hebben. Och gut, we hebben nog niet eens proefgedraaid voor het kerstdiner zodat ik het menu eventueel nog kan aanpassen op basis van kleur en overeenstemmende smaken. De boodschappenlijstjes, onderverdeeld in “houdbaar”, “vers” en “bestellen”zijn nog niet geschreven, er is nog niets besteld. Oef, ik moet ook nodig een begin maken met de grote schoonmaakklussen.

Ik loop achter, ongelooflijk ver achter. Aankomende week moet ik alles inhalen terwijl ik dan ook nog zoveel andere dingen moet doen. Volgens planning moet ik volgende week alle bestelde boodschappen die nog niet eens besteld zijn en alle “vers” boodschappen in huis halen, de logeerkamers gereed maken, de overige grote schoonmaakklussen uitvoeren, menukaarten maken en de tafelschikking bepalen. Uiteindelijk moet alles nog een keer gecheckt worden en een kerstdinerdraaiboek in elkaar gedraaid worden….

Ik hoop voor jou dat jij dit allemaal wel hebt gedaan, zo niet dan kan ik je vertellen dat je last hebt van kerststress! En dat schijnt vreselijk te zijn. Het staat er zwart op wit: in de krant, de gehele kerstplanning compleet uitgeschreven inclusief tijdsschema. Wanneer je achterloopt op de planning, dan heb je last van kerststress…. Hans leest in de krant en ondervraagt mij streng of ik bovenstaande allemaal op orde heb en concludeert dat ik dus echt last moet hebben van kerststress. Grappig, dat heb ik nog nooit gehad. Aangezien ik altijd wel in ben voor wat nieuws, wat anders dan anders, laat ik het over mij heen komen. Ik ben benieuwd en ga er eens goed voor zitten. Hoe voelt dat nou precies, kerststress? Ik sluit mijn ogen, leun achterover en voel… niets! Geen kerststress hier! Jammer, nu weet ik nog niet hoe dat voelt.

Ik lees de krant ook en kijk eens rond op het internet, zouden er echt mensen zijn die zich zo druk maken over de kerst dat ze een kerstplanning nodig hebben en de weken daarvoor in de kerststress raken? Blijkbaar, er is zoveel te lezen over kerst en de benodigde planning. Rondlezend lijkt de kerststress immens te zijn en sommigen compleet te beheersen, rondkijkend in mijn omgeving denk ik dat het wel meevalt.

Na een opsomming zoals hierboven, gevonden op het internet, lees ik het volgende: “En tussendoor is het belangrijk om voor ontspanning te zorgen, een bezoek aan sauna of masseur zou fijn zijn. Het eindresultaat moet een zo relaxt mogelijk kerstfeest zijn.”
Goeie zeg! Na een vier weken durende race tegen de klok, het volgen van een met militaire precisie uitgezette kerstplanning, moet het een zo relaxt mogelijk kerstfeest zijn.

Ik herinner mij de kerst van vroeger, het huis versierd, de kachel aan. Na de nachtmis samen midden in de nacht brood eten, zelf gebakken door mijn moeder. Misschien had zij inderdaad kerststress. Eerste kerstdag stamppotten en de tweede kerstdag macaroni. Maar meer dan het eten herinner ik mij de sfeer! De aanloop naar de kerst met het huis versieren, elke week een volgende kaars aansteken op de adventskrans. De kerststal op de kast met de lampjes die altijd brandde, ook als ik midden in de nacht een keer uit bed kwam. De wijzen met hun kamelen die de hele kamer door “wandelden” steeds iets dichter bij de stal. En het spel met de kerstlampjes in de boom: iemand draaide 1 lampje uit waardoor alle lampjes uitgingen en een ander moest dan raden welk lampje het was. Dit was echt niet te plannen.

Onze kerst wordt niet gepland, de dag voor kerst sta ik vaak nog in de supermarkt te bedenken wat we eens zullen eten. Meestal boffen we en eten we op één van de kerstdagen bij familie en hoeven wij over die dag niet na te denken, alleen maar te duimen dat ze om ons geen kerststress hebben. Dit jaar zijn we met de kerst thuis en zorg ik zelf voor het eten, vrienden komen en we zijn van plan niet zoveel te doen. Wij hopen onze kinderen de herinnering mee te geven van samenzijn, de sfeer en de gezelligheid. We eten vast en zeker een ongeplande stamppot en de dag erop gaan we gourmetten of eten we patat bij kaarslicht. Onze kerstboom, versierd door de kinderen, ziet er alvast feestelijk ongepland uit.

Wij wensen iedereen een heerlijke kerst op eigen wijze toe. En opdat jouw kerst vrij van kerststress mag zijn!

 

Vorig bericht: verspilde-moeite

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *