Parttime koopverslaafd op microniveau, handig voor in de auto!

Ken je dat? Op een zomaar-doordeweekse-dag van die absoluut handige en onmisbare leuke dingen kopen en dan de tasjes dicht op of in de kast leggen omdat het niet zo handig moment is om alles tegelijk uit te stallen in verband met de opmerkingen van je man?

Al die handige en leuke dingen die zo belangrijk lijken wanneer ik in de winkel sta. Al die onmisbare dingen die thuisgekomen en uitgepakt vrijwel direct hun waarde verliezen. Dat vreselijk handige stofzuigermondje om achter de verwarming te stofzuigen die niet achter en tussen de verwarming blijkt te passen omdat het uiteinde net een centimeter te dik is. Dat schitterend mooi stel slippers die niet lekker zitten en gewoonweg nooit lekker gaan zitten omdat dat onmogelijk is in verband met het model en de goedkopigheid. De steps die ik kocht bij de kringloop, want ik moest toch hoognodig wat aan mijn conditie doen, die na drie weken ongebruikt in de weg staat. En er uiteindelijk alleen maar voor zorgt dat je je nek breekt over dat ding. Die leuke hangers om aan je kapstok te hangen die je toch nooit ziet omdat er altijd jassen overheen hangen. Hangen ze daar een beetje onzichtbaar mooi te zijn. De zin en onzin van al die prachtig mooi en goed aangeprezen zaken. De zin zie ik al snel, de onzin ontdek ik later.

Zoveel onzinnigheden als ik koop, zoveel meer laat ik liggen. Gelukkig kan ik vaker nee zeggen dan ja, de action is meer vol dan leeg nadat ik ben geweest, maar toch kan ik concluderen: ik ben parttime koopverslaafd op microniveau. Op microniveau omdat ik op mijn eigen wijze nogal op de centen ben en dus alles boven de €10,00 vooral erg duur vind. En daarbij: hoe leger de portemonnee aan het einde van de maand, des te minder koopverslaafd ik ben. Omdat het redelijk onschuldig blijft, ik steek mij niet in de schulden voor mijn parttime koopverslaving, kan Hans mij hartelijk uitlachen om mijn gedachte dat iets perse noodzakelijk aangeschaft moet worden.

Zo kocht ik ooit, met punten van het tanken en bijbetaling van wat guldens, een kruimeldief. Handig voor in de auto dacht ik zo! Het zou mijn leven een stuk vergemakkelijken als ik een kruimeldief had. En gemak dient nou eenmaal de mens. De kruimeldief kwam zeker in de auto! Meerdere malen zelfs: op weg naar huis en op weg naar de stort. Ongeschikt voor in de auto, ongeschikt in mijn handen want het werkte voor geen meter, was het een miskoop van formaat. Maar de kreet “Handig voor in de auto” bleef.

Afgelopen week hoorde ik het weer: “oh, handig voor in de auto!!”. Ik vroeg mij af wat ik nou weer had gekocht wat Hans een miskoop zou vinden. Sterker nog, wat ik nou weer had gekocht wat ook een miskoop zou blijken… “Heb je naar tell sell gekeken? Had Mike een apparaat wat gewéldig was? Onmisbaar in ons huishouden zeker? Heb je je vingers er al op kapot gesneden?”. Ik volgde zijn blik en daar onderin de kast lag een multifunctionele rasp. Oh ja, de rasp. “Nee joh, dat is echt een ontzettend handig ding, gebruik ik dagelijks, of toch minstens wel af en toe” riep ik nog uit.

De rasp lag bij de lidl in de uitverkoopbak. Voor maar een schamele vijf euro had ik zo een pracht apparaat in huis. Toen ik voor de bak stond wist ik zeker dat ik mijn hele kokend leven al had gesnakt naar zo’n handige multifunctionele rasp. Het was zo’n handig ding, je kon het zo gek niet bedenken of je kon het raspen met die rasp. Ik vroeg me af hoe ik ooit had kunnen koken zonder dat ding.

Thuis kon ik niet wachten om hem te gebruiken. Wat een verrekt handig ding was dat toch. De mutifunctionele rasp waarmee je met het grootste gemak schijfjes komkommer (die ik nooit eet) kan maken, wortels (die wij nooit eten) mee kan raspen en rauwkostsalades (eten we niet want tja, wij zijn geen konijnen) mee kan maken. In een handomdraai! Ja ja, in een handomdraai vliegt je hand van de steun af zo in de rasp. Eenvoudig schoon te maken stond op de doos. Eenvoudig, alles behalve dat. Waren eerst alleen mijn knokkels meegeraspt, na het schoonmaken waren mijn vingertoppen ook niet meer vrij van snijwondjes. Een miskoop, a la, maar een miskoop dat ook nog eens een miskleun bleek te zijn was me te veel van het goede. Dus ik verstopte de rasp in de doos onderin de kast. Nu, maanden later, was hij toch weer boven komen drijven. Uiteindelijk dus toch weer iets “handig voor in de auto” gekocht, in de auto op weg naar de kringloop dan.

Herkenbaar? Voel je nou grote behoefte om je eigen pracht van een miskoop aan te schaffen? Ik heb nog een hele handige multifunctionele rasp in de aanbieding. Voor het ophalen! En dan mag jij je bedenken hoe onmisbaar de rasp in je leven is en je afvragen hoe je toch al die tijd zonder de rasp kon. En uiteindelijk kan je je sufraspen op dat ding en blij zijn dat het je geen cent gekost heeft. Net zoals ik blij ben dat het mij slechts €5,00 heeft gekost en een doosje pleisters.