Tomaten, tomaten en nog eens tomaten
Ok, daar gaan we dan. Weer…
Tips, adviezen en ideeën van anderen en alles wat op internet staat geschreven. Ik neem het allemaal ter harte. En dus sta ik op maandagmorgen in de winkel. Gezond, gezond, gezond.. gonst het door mijn hoofd. Tomaten! Dat is pas gezond! `ik kook altijd alles vers` hoor ik in mijn achterhoofd een vriendin zeggen. Vers! Dat is goed, vers en tomaten, daar kan ik vast wel wat mee! Ik leg een zak vol tomaten in mijn kar. En loop weer terug naar de koek en snoep waar ik alles terug leg. Leuk, gezond en vers. Dat zal ons allemaal goed doen. En ik heb natuurlijk wel eens eerder tomatensoep gemaakt onder andere als ik tomaten meekreeg van mijn vader, vers uit de tuin. Al weet ik niet helemaal zeker of ik dat goed gedaan heb. Gelukkig riep de alles-vers-vriendin ook iets over tomaten ontvellen, dus deze keer tomatensoep zonder velletjes.
Maandag is het bij ons stamppotdag in verband met het sporten van de kinderen. Pien vindt de rookworst niet lekker, dus het lijkt mij dat dit een redelijk goede combi is: zetmeel met groenten. Ik vergeet de tomaten doe maandag wat ik elke maandag doe. Het eten staat om 15.00 klaar, ik ga met de meiden naar paardrijden terwijl Gijs met de buurvrouw mee naar zwemles gaat. Bij thuiskomst eten we de heerlijke boerenkool die extra lekker is na 2,5 uur warm blijven in een slaapzak (zo makkelijk, kan je bij thuiskomst direct aanschuiven en het eten is echt goed warm).
Dinsdagmiddag sta ik in de keuken en valt mijn oog op 8 tomaten. 8 tomaten?? Jeeh, wat zal ik daar toch eens mee gaan doen? Ik verstond onder vers koken toch meer verse bloemkool in de pan gooien, verse aardappels en een lapje vlees. Zo´n 3 a 4 keer per week kookte ik op deze manier vers. De variatie zat em in de boontjes bakken in plaats van koken lekker met spek, ui en knoflook.
Maar nu sta ik dus met een zak vol tomaten. Grote trostomaten. Ontvellen was de boodschap. Ik kijk het even na, google is je beste vriend! Simpel: water koken, kruisje in de tomaten even in het kokende water en dan in het koude water. Wauw, ik tover met tomaten. De velletjes veeg ik er zo af. En daar sta ik dan: met 8 ontvelde grote tomaten…..En nu??
Ik schiet in de lach. Echt weer iets voor mij. Impulsief aan de slag gaan en halverwege niet meer weten waar het gaat eindigen. Aan de andere kant is dat juist goed. Als ik niet ergens inspring gaat het eeuwen duren voordat ik ergens daadwerkelijk aan begin. Dan had ik waarschijnlijk dagenlang lopen nadenken of ik dat wel kon, tomatensoep maken. Ah, daar valt een kwartje. Een verhaal van mijn broer. Tomatensoep maken en dan een gedeelte daarvan gebruiken voor de pastasaus. Mooi, 1x koken, 2x eten.
En dan de tweede tip van Bart Jan: kook op z´n Maaike´s. Goh, ik begin er lol in te krijgen. Dat wordt dus chaos in de pan. Geen kookboek, maar creatief in de pan mikken. Ik bak een ui in de soeppan, prei en wat courgette – dat ruimt lekker op in de fruitmand- erbij en dan de tomaten. Ontvelt en lustig in stukken gehakt. Bouillon erbij en pruttelen maar. Gaar, te gaar of nog rauw? Maakt mij niet uit. Na een minuut of 10 de staafmixer erop en wat proef ik tot mijn verbazing?? Wat een heerlijke tomatensoep! Niet aan man en kinderen vertellen wat erin zit! Dit is namelijk veels te gezond voor ze.
Gehakt braden, tomatensoep erbij, blikje tomatenpuree, Italiaanse kruiden en nog wat verse oregano en klaar is mijn pastasaus! Volkorenpasta erbij. Opscheppen en ik kijk stiekem om me heen. De kinderen smullen, Gijs is trots op mij dat ik zomaar zelf saus kan maken, Luus vraagt of ze ook alleen saus mag eten. Natuurlijk kind –en weer heb ik schik-! En Pien heeft in weken niet meer zoveel gegeten als vanavond. En Hans… tja, het is hem te gezond en te vers denk ik. Ik heb hem blijkbaar 20 jaar lang verwend met standaard kost. De saus was prima, maar de volkorenpasta……
En morgen is er soep!