Zomerstop

En toen was er mijn zomerstop, wat raar, hoorde ik mensen zeggen: “in de zomer moet je toch ook eten?” Ja inderdaad, in de zomer aten wij ook, en hoe! Maar bloggen, dat ging even niet meer. Allereerst omdat het veelal lekker weer was, en dan ben ik buiten. Mijn computer is daar niet, die is binnen.

De belangrijkste reden met betrekking tot Chaos in de pan was toch wel dat ik een tijd van bezinning nodig had. Wanneer je je gaat verdiepen in voeding kom je tot andere inzichten en je ontdekt veel nieuws en leuks. Maar je ontkomt er niet aan dat je ook steeds vaker ontdekt hoe het er aan toe gaat in de voedingsindustrie in Nederland. En daar werd ik boos van, boos en opstandig. Ik schreef boze blogs en wou iedereen wel door elkaar schudden. Maar met welk recht? Vaak moest ik mijzelf ervan weerhouden om op elk moment van de dag in elke situatie de gezondheidsgoeroe te spelen. Ik moest mijzelf echt voorhouden dat een ieder eigen baas is, dat ik mijn mening niet hoefde op te dringen. En hoe ik ook mijn best deed, ik weet zeker dat mijn blikken soms al genoeg zeiden.

In gedachten schreef ik een lange brief aan minister Schippers van volksgezondheid. Ik zei eens goed de waarheid over het gesjoemel met eten, omdat er geld verdiend moet worden. Omdat men meer en meer wil, omdat het nou eenmaal zo is. Ik schreef over wij Nederlanders die ziek worden van ons eigen eten. Ik schreef dat er zo veel zo krom is wat recht hoort te zijn en recht is wat krom hoort te zijn. En ondertussen baalde ik daar geen enkel onderbouwd woord over kan zeggen, aangezien ik geen wetenschapper ben. Ik weet alleen wat ik zie en lees.

Er kwam maar geen einde aan die brief en terwijl er geen eind kwam aan deze brief besefte ik dat ik er tegenaan liep dat alles wat ik vond, niet strookte met onze levensstijl. Want zeg nou eens eerlijk, zijn wij wel 100% gezond bezig? Neen, en die verantwoordelijkheid ligt toch echt bij onszelf. Natuurlijk eten wij thuis gezonder dan dat we pakweg een jaar terug deden. Geen pakjes en zakjes, alles vers. Geen wit-meel producten, alles spelt. Geen verkeerde E-nummers, alles zo natuurlijk mogelijk. Maar daarnaast zijn en blijven wij mensen van het te buiten gaan aan….. Wij zijn dol op feestelijke dagen, en dat kan elke dag zijn zolang als het maar gezellig is. Een feestelijke dag is voor ons pas feestelijk wanneer we lekker en gemakkelijk eten terwijl we praten en lachen. Natuurlijk met biertje of wijntje erbij. De onverwacht feestelijke dagen zijn vaak het feestelijks! Maar in onze kelder staan geen gevulde weckpotten, geen zelfgebrouwd bier van ons eigen-verbouwde hop, in onze kast ligt geen eigengemaakte chips op voorraad.

Gezond eten thuis, dat is in de basis nog wel te realiseren. Hoewel niet voor 100%; wij hebben geen grote pot met geld staan zodat wij totaal biologische eten met gemak kunnen betalen. Biologisch eten, hoe gezond dat is wordt ook al betwist. Dus eigenlijk zou je zelfvoorzienend moeten worden. En hoewel wij een kleine groentetuin hebben waar we af en toe heerlijk van eten, ben ik nou niet bepaald iemand die de vingers groen genoeg heeft voor een grote groentetuin, die het leuk vindt om potten jam in te maken, die de uitdaging ziet in het elke dag zelf brood bakken. Zelf yoghurt maken, dat zou goed kunnen, rauwe melk in overvloed met man als boer. Maar ja, de yoghurt moet 24 uur rusten, tegen de tijd dat het klaar is ben ik allang weer vergeten dat ik yoghurt aan het maken ben.

Ik moest hier echt een weg in vinden. Gelukkig las ik over de 80/20% regel. 100% gaat niet, omdat we dat niet willen en niet kunnen. Maar 80% is een wat meer bereikbaar doel, soms 60%, soms 82%. We hebben besloten om de overdosis aan wat wij bestempelen als “ongezond” te vermijden, behalve op de feestelijke dagen. Voor thuis hebben we ondertussen aardig wat alternatieven, het is eigenlijk wel heel erg leuk om zelf popcorn te bakken, barbecueën is erg lekker met eigengemaakte salades erbij, en we zijn ondertussen al meer dan gewend aan de speltproducten. Voor de onverwacht feestelijke momenten heb ik (onbiologische) wijn en bier in huis, nootjes en naturel chips, in mijn ogen het minst bewerkt met de minste toevoegingen.

Buitenshuis leggen we op weinig slakken zout, behalve als we vinden dat de kinderen nu te ver gaan met snoepen en eten. Maar welke ouder doet dat niet. Buitenshuis knijpen wij een oogje toe, genieten wij dubbel terwijl wij te buiten gaan aan.

En bij deze is het schrijfseizoen weer geopend! Ik heb niet stilgezeten: de nieuwe website is in de lucht, ik heb veel getekend (in het zonnetje) en natuurlijk heb ik veel meegemaakt en geschreven afgelopen zomer.

 

P.S. oh ja, ik ben eerlijk gezegd nog steeds boos, want het kan anders, zoveel beter….